Nasz TLA jest dobry na wszystko

Dziś będzie o chorobie zwanej przeze mnie toolizmem informatycznym 12. Czyli o cudownych rozwiązaniach.

Czytaj dalej Nasz TLA jest dobry na wszystko

  1. od tool – czyli narzędzia; oczywiście inne branże nie są wolne od tej przypadłości, jednak to najbardziej u nas się objawia, bo w końcu wszystko w informatyce kręci się wokół narzędzi – robimy narzędzia, przy pomocy narzędzi, zrobionych innymi narzędziami
  2. tak, tak, ten -izm dobrze się wam kojarzy

Węgierski diagram

Zdarzyło mi się uczestniczyć ostatnio w dyskusji o kierunkach rozwoju zawodowego analityka. Dyskusja, jak to dyskusja na forum internetowym, nie doprowadziła do żadnych sensownych wniosków, tylko swobodnie odpłynęła. Jednym z kierunków, którym podążyli dyskutanci, były rozważania o wyższości BPMNa nad UML (a właściwie nad czymkolwiek innym). BPMN jest ostatnio w modzie, więc szybko ujawniła się grupa wiernych fanów i kibiców, rzucająca całą litanią zalet tego języka. Dziwnym trafiem prawie wszystkie brzmiały bardzo podobnie do marketingowych haseł, reklamujących BPMNa w różnego rodzaju whitepaperach. W szczególności spodobała mi się takie hasło:

BPMN jest łatwy, prosty i intuicyjny. Każdy go rozumie.

Czyli bierzemy pierwszego lepszego człowieka z ulicy (dobra, niech będzie – dowolnego klienta dla którego robimy system informatyczny), rzucamy mu dowolny diagram BPMNa z procesami, a on na to: „Aha – tak o to chodzi, ten proces idealnie obrazuje wszystkie niuanse naszego sposobu pracy”. BPMN odwalił za nas całą robotę – narysowaliśmy diagramik i wszystko już dla każdego jest jasne i oczywiste: doskonałe zrozumienie wymagań i oczekiwań klienta, doskonałe i pełne zrozumienie produktu który wykonawca dostarczy. Analityczna nirvana.

Czytaj dalej Węgierski diagram